یادداشت های یک خانم مهندس

افکار و روزنوشت های یک خانم مهندسِ مادر

یادداشت های یک خانم مهندس

افکار و روزنوشت های یک خانم مهندسِ مادر

از تبریز

مدت زیادی گذشت تا حدی به یک آرامش نسبی برسم و کلی کار و درس تلنبار شده رو سر و سامانی  بدم و الان دنبال پیج هایی برای رسیدن به ظاهرم باشم :)

توی این مدت امتحانات پایانترم تمام شد ، اسباب کشی به تبریز ! انجام شد ، کرونا هم گرفته شد.

و الان در حالی امیرحافظ خوابیده و ماشین لباسشویی داره آخرین لباس ها رو میشوره و مواد اسنک هم روی گاز در حال پخته شدنه دارم مینویسم و آهنگی از سهراب پاکزاد گوش میکنم و شله زردی رو که دیشب پخته بودم میخورم و هر از گاهی سرفه میکنم و از اینکه سرفه ها به اوج نمیرسد و خفه ام نمی کند خدا رو شکر میکنم.

تبریز را خیلی دوست دارم و اگر بخواهم از اینجا بروم قطعا انتخابم تهران است ، نه هیچ شهردیگری…و البته شاید مهاجرت از ایران … آرامشی که اینجا دارم را هیچ کجا نداشتم، با اینکه در طول این یک ماه اول همسرم و بعد خودم و امیروالا و بعدش مادرم و بعدترش امیرحافظ کرونا گرفتیم و حدود دو هفته است که یا مریضم یا مریض داری میکنم و یک چیزایی در درون حالم خیلی خوب است . 

باشد که بیشتر بنویسم و بیشتر خودم باشم :)

نظرات 2 + ارسال نظر
لیلی پنج‌شنبه 5 اسفند 1400 ساعت 00:19 http://Leiligermany.blogsky.com

تبریز شهر قشنگیه.اگر دلبستگی های توش داشته باشی برای زندگی حتما شیرین هست

ممنون عزیزم
باید این دلبستگی ها رو ایجاد کنم

پری شنبه 30 بهمن 1400 ساعت 16:35

خیلی نوشته ی دلچسبی بود،باور کن منم بعد از مدتها از خوندن وبلاگتون لذت بردم و این حس،هرچی که بود،به منم رسید...واقعا بیشتر واسمون بنویس خانم مهندس

ممنون عزیز دلم، خدارو شکر
چشم حتما

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.