خواهرانه

9 اردیبهشت

روی نیمکت نشستم. سرم پر از فکر و کاره . خانمی با دختر بچه اش که از امیروالا کوچک تره اومده پارک. با خودم میگم

باهاش حرف میزنم. کفش کالج با جوراب کلفت طوسی ! 

دخترش صندل قرمز... نمیرم باهاش حرف بزنم ! نمیدونم اخلاقم بده یا نه . اما نمیتونم باهرکسی دوست بشم.

به روزهایی فکر میکنم که امیروالا کوچک تر بود، مشغول بازی که میشد دوست داشتم روی نیمکت بشینم وبرای خودم خلوت کنم. اما اون کوچکتر از این بود که بفهمه و مدام میخواست من کنارش باشم.

و من کلافه و خسته . اما حالا خیلی راحت بهش میگم مامان من میشینم روی نیمکت، یه فکری میکنه و قبول میکنه. 

بالای سرسره ایستاده و خیلی جدی به بقیه بچه ها نگاه میکنه ، میگم چرا بازی نمیکنی؟

اخم میکنه تا جدیتش بیشتر بشه و میگه من نگهبانم، مراقب بچه هام. و خیره میشه به بچه ایی که داره گریه میکنه و

 مامانش کشون کشون اون رو از پارک میبره. دختربچه صندل قرمز داره.

میادطرفم و میخواد کنار من باشه. میرم پیشش تا بازی کنه .

چند روز پیش خواهر بزرگه زنگ زد که اگه میتونین برگردین مامان همه اش تو فکرته و میگه کاش این چندصباحی که 

زنده ایم خانم مهندس هم پیشمون بود. از اون روز سر درد دارم و عصبی ام . 

تصمیم گرفتم با هواپیما تنهایی برم دیدن مامانم و برگردم. ولی هزار فکر هست ،هزینه اش، اخم و تخم خانواده ی 

شوهر که واسه چی باهواپیما اومدی، تنهایی همسرم ، درسها و پروژه.

به مامانم میگم تصمیم دارم بیام ، میگه یه هفته چه فایده ؟ بیشتر بمون!

باخواهر وسطیه حرف میزنم و میگم که خواهر بزرگه اینطور گفت ... سریع همسرم میگه پس همون زیر سراونه ! کارش همیشه همینه"  میم "  راست میگفت. میگفت هر وقت ما جایی میرفتیم زنگ میزد که مامان اینجوری اونجوری . اعصابمون رو میریخت بهم و ما برمیگشتیم.

22 اردیبهشت 

برای تعطیلات عید فطرخواهر بزرگه اومد اینجا ، رفتن من هم با صحبت هایی که شد افتاد واسه ی تیرماه ! خواهر بزرگه رو واسه عید هم ندیده بودم چون رفته بودن مشهد . واسه امیروالا و امیرحافظ یک دست لباس اورده بود و یه پیرهن واسه امیرحافظ. یکم شوک شدم. من این هدیه ها رو گذاشتم پای عیدی که واسه دخترهاش باید ببرم! ولی شاید اگه خواهر بزرگه قبلا به رفتار دخترخاله ام که یک شب اومده بود خونمون و یه ظرف عسل اورده بود و دختر دایی ام که 2-3 شب اومدن و یه هدیه واسه امیروالا اورده بودن گلایه نمیکرد منم اصلا متوجه نمیشدم ولی از وقتی پرسید واست چی هدیه اوردن و با شنیدن جواب من گفت خوبه ماشالله همه اشونم وضع مالی اشون خوبه . روی این که کسی میاد واسم چی هدیه میاره حساس شدم ! و وقتی خودش اینطوری هدیه اورد هرچند اشتباه ولی برخلاف تصمیمم که واسه ی دخترها هدیه بخرم چیزی نخریدم و گذاشتم هدیه رو وقتی رفتم خونشون بدم .بعد از رفتنشون همسرم دلگیر بود که خواهر بزرگه اصلاً کمک ات نمیکرد . قبلا از این موضوع ناراحت میشدم ولی وقتی دیدم باید تنبلی خواهر شوهر رو بپذیرم به همسرم گفتم باید تنبلی خواهر من رو هم بپذیریم.

چند روز پیش به پیشنهاد من خواهر بزرگه یه گروه زد که همه ی خانواده امون باشن ! دیروز همسرم ویس فرستاد توی گروه و خواهر وسطیه ویس اش رو با ویس جواب داد . بلافاصله خواهر بزرگه پیام داد که ویس ندیم جالب نیست ! و یه بحثی شد که ویس بدیم یا نه ! و جو یکم سنگین شد و دوباره خواهر بزرگه تومار نوشت و همسر من از دموکراسی نوشت ! از دیروز مدام گروه رو چک میکنم و خبری از خواهر بزرگه و همسرش نیست! میگم حتما ناراحت شدن . با خودم میگم اون بود که به جای همه نظر داد و .... از دیروز کشمکش های درونی بی حوصله ام کرده.

اگر هر چیزی به جز رابطه ی خونی بود من با خواهر بزرگه (با وجودی که خیلی دوستش دارم ) شاید رابطه ام رو قطع میکردم . شاید دوست داشتنم واسه خاطرات  و روزهای خوب مجردی ِ که هنوز ما رو کنار هم نگه میداره و هربار با هر تنش این مدلی باز هم میتونم همسرم رو به ادامه ی رابطه متقاعد کنم. 

پ.ن : منتظرم فردا صبح بشه و چهارتایی راهی سفر بشیم :)