یادداشت های یک خانم مهندس

افکار و روزنوشت های یک خانم مهندسِ مادر

یادداشت های یک خانم مهندس

افکار و روزنوشت های یک خانم مهندسِ مادر

ما ایرانی های نژاد پرست

امروز وقتم خیلی آزاد تر از همه ی روزهای قبل است. و چقدر به این آرامش و استراحت نیاز داشتم. از صبح مشغول کارهای خانه شدم و الان واقعاً خانه ام هیچ کاری برای انجام ندارد. میخواهم امروز با فراغ بال زبان بخوانم و توی سایت دانشگاه های خارجکی بگردم ببینم اوضاع از چه قراره. فکرمون کمی داره منسجم تر میشه برای رفتن از ایران. و با راهنمایی های دوست خوبم،دختر معمولی، که آلمان هستش و همین طور یکی از دوستانم که امریکا است و حتی جرقه ی اولیش که دوستم،نگین جان، که الان چین هستند زده شد ، فکر کنم به جمع بندی خوبی برسیم و تقریباً رسیدیم.ولی نکته ایی که شدیداً ناراحتم میکنه اینه که باید قید عشق به رشته ام رو بزنم. همین طوری هم ملیتمون زیر سوال هست حالا با این رشته ی من دیگه اوضاع خیلی خرابتر میشه و فکر کنم به جز ایران هیچ جای دیگه ایی نتونم به درس و کار فکر کنم . البته این رشته توی ایران هم کار نداره فقط میشه درس خوند بدون هیچ استفاده ایی چون رشته ی من کمی بحث امنیتی پیدا میکنه و بیشتر هم نیروی آقا استخدام میکنند. البته اگه بکنند. ولی با همه ی این ها باز هم اگر برگردم به 8 سال قبل همین رشته را انتخاب میکنم.و هنوز هم نا امید نیستم از رشته ام و امیدوارم به رویاهای نوجوانی ام برسم. همیشه در ذهنم می پروراندم که برای تحصیل از ایران میروم. کمی طول کشید شاید 13 سال طول کشید ولی دارد محقق میشود.

رشته ی من هوافضا است. همون چیزی که از دوم راهنمایی برای خواندنش نقشه می کشیدم جزو آمال و آرزوها یم رفتن به ناسا و امثالهم بود. و چه عجیب که فقط رویا بود.اون روزها برای گفت و گوی تمدن ها نشریه درست کردم و اول هم شد. هیچ وقت اون روزها که رئیس جمهور وقت برای ارتباط بین المللی تلاش میکرد فکرش را هم نمی کردم قرار است که جایگاه کشورم در حد بین الملل اینقدر پایین بیاید و جزو بلک لیست کشورهای دیگه بشیم و الحمدالله که هیچ جا رو هم قبول نداریم... همه یا عقب مانده اند (مثل افغانستان و عراق و ...) یا وحشی (مثل آمریکا) و یا نژاد پرست (مثل اروپایی ها ) یا اصلاً کلاً آدم نیستند( مثل آسیای شرقی ها) و بعد ناراحتیم که چرا هیچ کجای دنیا جایگاهی نداریم، خیلی هم که فرهیخته باشیم آخرش اعتقاد داریم از عرب ها برتریم ، یا حداقل از افغان ها .گاهی با خودم فکر میکنم چرا باید به ایرانی بودنم افتخار کنم ؟! ایرانی بودن فقط یک ملیت است نه برتری و نه افتخاری !

عکس نوشت : ایشون چایی سیب و به هستند حاصل دست خودم. این دفعه عالی شده