یادداشت های یک خانم مهندس

افکار و روزنوشت های یک خانم مهندسِ مادر

یادداشت های یک خانم مهندس

افکار و روزنوشت های یک خانم مهندسِ مادر

خانم مهندس؟!


بعد از دو سه ماه خانه ام شدیداً یک تکاندن اساسی نیاز داشت . آخر هفته عمه ام خانه ی مادرم مهمان بود ،مادرم خیلی اصرار کرد که بمانم ، اما آنقدر کار برای انجام داشتم که ماندنم فقط اعصابم را خورد می کرد و همسرم بازهم از انجام پایان نامه اش دور می ماند و خلاصه به جای خوش گذرانی میشد یک استرس که اعصابم را بهم میریخت . برای همین سر خواسته ام ماندم و برگشتم به شهر کوچک خودمان و کلی آرامش برای خودم خریدم ، همان روز عصرش همراه همسرم پیاده روی و عکاسی مختصری در یک عصر پاییزی داشتیم و فردایش حسابی خانه را سر و سامان دادم.

راستش با اینکه نسبت به این شهر هیچ ارق(غ) ایی ندارم اما دلم برایش تنگ میشود. برای گل هایمان ، برای آرامش و سکوت این شهر . دیشب با همسرم که در مورد آرامش شهر صحبت میکردیم با خودم فکر کردم اینجا حتی یک چراغ خطر هم ندارد. خوب شهر کوچک و آرام و خلوت اینطوری محاسن و معایبی دارد که هوای پاک و آرامش به نظر من به معایب اش می ارزد. 

خلاصه که این دو روز حسابی خانه را زیر و رو کردم و اصلاً کل اعضا و جوارح خانه دارد با من حرف میزند ، هنوز اتاق کارمان مانده ، اما خوب بخش عمده ی کار تمام شد . و همه چیز برق میزند. انگار عید شده. هر چند برای من پاییز عید است . 

حجم کار همسرم خیلی بالا است و با وجود سه نیرو غیر از خودش همیشه درگیر است و همکارانش هم ناراضی از وضعیت . همسرم با مدیر شرکتشان صحبت کرد و مشکلات کار را برایش شرح داد و  پیشنهاد داد که حقوق بچه ها را افزایش بدین تا رضایت از کار داشته باشند ولی خوب مدیر قبول نکرد و اظهار کرد من حقوق شما را زیاد کنم دست های پشت پرده خطش اش میزنند و همین قدر که میگیرید تایید میشود اما در عوضش می توانید یک نیرو اضافه کنید تا حجم کار کم شود. من خودم را به همسرم پیشنهاد دادم اولش همسرم مخالفت کرد به خاطر شرایط سخت کاری و خیلی از مسائل که بعداً توضیح خواهم داد . یک هفته ایی طول کشید و بالاخره همسرم راضی شد که من را معرفی کند. البته معرفی کردن من تا به تایید شدنم خان های زیادی دارد. قبل از معرفی کردن من به شرکت اصلی ، همسرم باید با همکارانش صحبت کند چون من به خاطر خانم بودنم نمی توانم شیفت شب کارخانه باشم (از ساعت  4 بعد از ظهر تا 12 شب ) خوب همکارانش باید راضی شوند و به همسرم گفتم به ازای شیفت شب من می توانم جمعه ها و روزهای تعطیل کارخانه باشم. از طرفی هم فکر و خیالاتی که ممکن است همکاران همسرم پیش خودشان بکنند ممکن است مانع از موافقتشان شود. دیشب همسرم با یکی از همکارنش تلفنی صحبت کرد و موضوع را گفت ، البته ایشان یکی از آسان ترین خان ها بودند که موافقت کردند . اگر همکارانش موافقت کند باید بروم خدمت آقا مدیر اگر ایشان هم تایید کردند باید بروم ایران خودرو و مدیر آن جا هم تایید کند و خلاصه خیلی راه دارم.  اما اگر بشود خیلی از خودم راضی میشوم.

یکی از دلایل مخالفت همسرم برای معرفی کردنم محیط صنعتی و مردانه بود اما دیشب با هم کلی حرف زدیم و من گفتم ک" رشته ی من مردانه است و من از همان اول با همه ی آگاهی نسبت به این شرایط این رشته را انتخاب کردم و تو هم همه ی این ها را میدانستی که عاشق من شدی . من هر جایی بخواهم کار کنم همین محیط است اما اینجا حُسن اش حضور خودت است ." که البته همین حسن خودش موانعی را ایجاد میکند.

به همسرم قول دادم اگر من را معرفی کند و من همکارش شوم  با حقوق ام برایش iphone7 بخرم ، همین یکی از دلایل موافقتش شد.

+هنوز از سوختگی قبلی فارغ نشده  ام، دستم به بخار کتری شدیداٌ سوخت. برای همین این پست با دست چپ و سوزش فروان نوشته میشود. سوختن با بخار از سوختن با برق هم بدتر است. خودم یک پا دکتر شده ام در این زمینه با کلیه ی وسایل درمانی :))

+ نمیدانم غذاهایم از کجا می فهمند که تا من مشغول نوشتن میشوم می سوزند .

+ عکس مربوط به دو روز پیش بعد از ظهر است.

نظرات 1 + ارسال نظر
نگین دوشنبه 1 آذر 1395 ساعت 13:40

انشاالله موفق میشی و به جایی که میخوای میرسی

ممنون عزیزم

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.